بسیاری از ایرانی‌های مقیم غرب، که زبان مادری خود، فارسی را پاس می‌دارند، معترض دولتهای میزبان هستند چرا که معتقدند این دولتها از اروپا تا آمریکا، امکانات کافی برای آموزش زبان مادری را برای فرزندان ایرانی‌ها فراهم نمی‌آورند. طرفه آنکه بخش اعظم آنها خبر ندارند یا نمی‌پذیرند که چنین حقی از چندین میلیون خانواده و کودک ایرانی در داخل کشور، گرفته می‌شود.
اگر زبان مادری را در مدرسه باید آموخت، یا اگر آموزش باید به زبان مادری آغاز شود، چرا در ایران نسبت به آن در بهترین حالت، کم لطفی و در بدترین حالت، خصومت می‌شود؟ نه فقط توسط نظام حاکم بر ایران بلکه از جانب بسیاری از روشنفکران و نخبگان!
کم نیستند کودکانی که با شروع سال تحصیلی، خود را در دنیائی غریب و هراس‌آور می‌بینند، بخشی به این دلیل که معلم و مدرسه و گاه حتی همکلاسی‌ها و خانواده، آنها را به دنیائی نافهمیدنی، پرتاب کرده‌اند. شاید به همین دلیل است که در مناطق غیرفارس زبان، بیشترین میزان ترک تحصیل گزارش می‌شود.
Comments