در فرایند جهانی شدن، به چند‌زبانی و آموزش زبان‌های دیگر در کنار زبان مادری توجه بسیاری شده است و پژوهش‌های بسیاری نیز بر نقش آموزش به زبان مادری، به‌ویژه به کودکان، تاکید کرده‌اند.
یونسکو از سال ۱۹۵۳، آموزش به زبان مادری را، به‌خصوص در مراحل اولیه آموزش کودکان، تشویق و تبلیغ کرده است. این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد برخی نکات کلیدی آموزش به زبان مادری در مراحل ابتدایی یادگیری را احتمال موفقیت بیشتر کودکان در مدرسه، ارتباط بهتر والدین و مشارکت آن‌ها در یادگیری فرزندانشان می‌داند. این یافته‌ها بر مبنای پژوهشی است که نتایجش در سال ۲۰۰۵ منتشر شد.
مطالعه دیگری در سال ۲۰۰۲ هم نشان داده است کودکان مناطق روستایی، به‌خصوص دختران، در صورت آموزش به زبان مادری مدت بیشتری در مدرسه می‌مانند و دروس را بهتر و بیشتر فرا می‌گیرند. البته بررسی‌هایی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد کودکانی که آموزش چند‌زبانه می‌بینند، در آینده توانایی و مهارت‌های بیشتری کسب خواهند کرد، در همه این بررسی‌ها بر نقش اصلی زبان مادری در فرایند آموزش چند‌زبانه تاکید شده است.
پژوهش دیگری هم که در سال ۲۰۱۹ انجام شده است با تایید نتایج پژوهش‌های قبلی، نشان می‌دهد آموزش به زبان مادری نقش بسیار مهمی در مراحل ابتدایی آموزش کودکان و میزان یادگیری و علاقه‌مندی آن‌ها دارد.
نتایج بررسی یونسکو در سال ۲۰۱۷ نشان داد که آموزش به زبان مادری نقش مهمی در یادگیری سواد خواندن و نوشتن به‌عنوان مهارتی پایه‌ای دارد. این نتایج نشان داد ۶۹ درصد بزرگسالانی که فقط ۵ سال در مدرسه به زبان محلی‌شان تحصیل کرده‌اند، توانایی خواندن و نوشتن دارند، این رقم برای کسانی که به مدارس چند‌زبانه رفته‌اند ۴۱ درصد است.
یک بررسی میدانی در آفریقای جنوبی نشان داد تنها ۲ سال آموزش به زبان محلی در برخی مناطق دور‌افتاده به برتری ۳/۵ درصدی در سواد خواندن و نوشتن، در مقایسه با تحصیل در مدارس چند‌زبانه یا انگلیسی‌زبان، منجر می‌شود. حتی طرفداران آموزش چند‌زبانه هم از نقش زبان مادری در یادگیری دیگر زبان‌ها و توسعه توانایی‌های شناختی کودکان غافل نیستند.
