میزگردهای توسعه، سلسله نشست‌هایی است که با هدف ایجاد گفت‌وگوی نخبگان و بصیرت‌افزایی عمومی در باب دانش توسعه، توسط «پویش فکری توسعه» برگزار می‌شود. این نشست‌ها در دو قالب ارائه مقالات عمومی نظریه پردازان توسعه و ارائه موضوعات مختلف مرتبط با توسعه، با دعوت از استادان و صاحب‌نظران صورت می‌پذیرد.
بیست و یکمین جلسه از میزگردهای توسعه با موضوع قومیت، همبستگی و توسعه، با حضور دکتر محسن رنانی (استادتمام اقتصاد دانشگاه اصفهان)، دکتر امیر نیک‌پی (استاد علوم اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی)، دکتر ندا کردونی (پژوهشگر و مدرس دانشگاه پژوهشگران پویش فکری توسعه) و جمعی از علاقمندان که از طریق فراخوان عمومی در این میزگرد شرکت کرده بودند در تاریخ ۲۵ آذر ۹۸ برگزار شده است.
دکتر رنانی در این نشست گفت: همان‌طور که اگر یک کشور منابع اقتصادی متنوع‌تری داشته باشد پایداری اقتصادی بالایی دارد، کشوری که تنوع قومی و مذهبی و فرهنگی دارد هم در دراز‌مدت از مزایای این تنوع بهره‌مند می‌شود. بحرانی که در ایران با آن مواجه هستیم تک‌منبع‌بودن اقتصاد است. همه زندگی ما وابسته به قیمت و درآمد نفت است. بیماری هلندی، تورم مزمن، رانت‌خواری و انواع فساد، همه محصولات این اقتصاد تک‌محصولی هستند. برای رهایی از بیماری هلندی و فساد و رانت، راهی نداریم جز آنکه نفت را از سبد درآمدهای دولت حذف کنیم و اقتصادمان را بر مبنای توانایی‌های علمی و تولیدی و نوآفرینانه مردم این کشور بنا کنیم. تنوع فرهنگی، تنوع زبان‌ها، تنوع اقوام، تنوع آداب‌و‌رسوم، تنوع موسیقی و رقص ایرانی همه اینها سرمایه هستند. اما متأسفانه همان‌طور که اکنون ما در اقتصاد بر نفت متمرکز شده‌ایم و همه ساختار بودجه دولت و اقتصاد ملی را بر نفت بنا کرده‌ایم، در فرهنگ هم تنها بر دارایی‌های فرهنگی که مرتبط با فارس‌هاست تمرکز کرده‌ایم. زبان، پوشش، گویش، خورش و منش فارس‌ها را معیار قرار داده‌ایم و تمامی دارایی‌های دیگر ایران که متعلق به انواع اقوام ایرانی است را کتمان کرده‌ایم. در مقایسه با جمعیت اقوام ما، چند ساعت موسیقی‌های قومی در صداوسیما پخش می‌شود؟ کدام شاعر ترک، شاعر عرب، شاعر لر، شاعر ترکمن، شاعر کُرد را در رسانه‌های ملی تکریم کردیم؟ کدام‌یک از شخصیت‌های تاریخی اقوام را به مردم معرفی کردیم؟ کدام لباس و سنت و رسم قومی را بزرگ داشتیم؟
Comentários